تعریف مختصری از اختر فیزیک

اخترفیزیک (Astrophysics) شاخه‌ای از علم فیزیک است که به بررسی خواص فیزیکی، ترکیبات شیمیایی، پویایی و فرایندهای حاکم بر اجرام آسمانی و پدیده‌های کیهانی می‌پردازد. این علم ترکیبی از قوانین فیزیکی، مکانیک کوانتومی، نسبیت عام، الکترومغناطیس، ترمودینامیک، و فیزیک ذرات است که برای درک ساختار و تکامل کیهان به کار گرفته می‌شود.

تعریف دقیق اخترفیزیک

اخترفیزیک علمی است که با استفاده از اصول فیزیکی، رفتار، ترکیب، ساختار و تکامل اجرام کیهانی مانند ستارگان، سیارات، کهکشان‌ها، سحابی‌ها، سیاه‌چاله‌ها، امواج گرانشی و ماده تاریک را مطالعه می‌کند. این دانش از داده‌های رصدی و مدل‌سازی نظری برای درک چگونگی شکل‌گیری و تغییرات این اجرام در طول زمان استفاده می‌کند.

شاخه‌های اصلی اخترفیزیک

۱. اخترفیزیک نظری: مدل‌سازی و شبیه‌سازی پدیده‌های کیهانی بر اساس نظریه‌های فیزیکی.

۲. اخترفیزیک رصدی: استفاده از تلسکوپ‌های زمینی و فضایی برای جمع‌آوری داده‌های مربوط به اجرام آسمانی.

۳. اخترفیزیک ذرات: بررسی نقش ذرات بنیادی مانند نوترینوها، پرتوهای کیهانی و ماده تاریک در کیهان.

۴. اخترفیزیک ستاره‌ای: مطالعه ساختار، تکامل و مرگ ستارگان.

5. کیهان‌شناسی فیزیکی: بررسی منشأ، ساختار و سرنوشت نهایی کیهان.

اخترفیزیک، پلی بین فیزیک نظری و مشاهدات نجومی است و سعی دارد پاسخ‌هایی برای سؤالات بنیادین درباره جهان ارائه دهد، از جمله چگونگی پیدایش کهکشان‌ها، ماهیت ماده و انرژی تاریک، و رفتار اجرام فشرده مانند سیاه‌چاله‌ها و ستاره‌های نوترونی.