زمان سرمدی در فلسفه به معنای دائمی و همیشگی است، یعنی چیزی که آغاز و پایان ندارد. این مفهوم در مقابل زمان متعارف قرار می‌گیرد که در آن تغییر و تحول رخ می‌دهد. برخی فیلسوفان معتقدند که نسبت ثابت به ثابت، سرمد است، در حالی که نسبت ثابت به متغیر، دهر و نسبت متغیر به متغیر، زمان محسوب می‌شود
- زمان: حالتی است که در آن تغییر و حرکت رخ می‌دهد. هر چیزی که در زمان قرار دارد، دچار تحول و دگرگونی می‌شود. زمان به گذشته، حال و آینده تقسیم می‌شود و موجودات مادی در آن جریان دارند.
- زمان سرمدی: حالتی است که آغاز و پایان ندارد و در آن هیچ تغییری رخ نمی‌دهد. این مفهوم بیشتر به ذات الهی و موجودات مجرد (مانند فرشتگان) نسبت داده می‌شود. در فلسفه اسلامی، سرمد نسبت ثابت به ثابت است، در حالی که دهر نسبت ثابت به متغیر و زمان نسبت متغیر به متغیر محسوب می‌شود
در فلسفه اسلامی، زمان، دهر و سرمد سه سطح از وجود و تغییر هستند که در نظام هستی جایگاه خاصی دارند:
- زمان: به عنوان بعدی از حرکت و تغییر در عالم ماده شناخته می‌شود. هر چیزی که در زمان قرار دارد، دچار تحول و دگرگونی می‌شود.
- دهر: مرتبه‌ای بالاتر از زمان است که به نوعی بر زمان احاطه دارد. دهر ثابت است اما با متغیرها ارتباط دارد.
- سرمد: بالاترین مرتبه است که ثابت مطلق بوده و هیچ تغییری در آن رخ نمی‌دهد. این مفهوم بیشتر به ذات الهی نسبت داده می‌شود.
مفهوم زمان سرمدی را می‌توان در زندگی روزمره به عنوان نگاهی فراتر از تغییرات لحظه‌ای درک کرد. در اینجا چند روش برای اعمال این دیدگاه در زندگی روزمره آورده شده است.
تمرکز بر ارزش‌های پایدار: به جای نگرانی درباره تغییرات کوتاه‌مدت، می‌توان بر اصول و ارزش‌هایی تمرکز کرد که در طول زمان ثابت می‌مانند.
- مدیریت استرس و آرامش ذهنی: درک اینکه برخی چیزها خارج از کنترل ما هستند و زمان سرمدی فراتر از تغییرات لحظه‌ای است، می‌تواند به آرامش ذهنی کمک کند.
- معنویت و ارتباط با حقیقت: بسیاری از افراد از مفهوم زمان سرمدی برای تعمیق ارتباط خود با معنویت و حقیقت‌های فراتر از زمان استفاده می‌کنند.
- معماری و هنر: برخی نظریه‌های معماری و هنر تلاش می‌کنند تا مفهوم زمان سرمدی را در طراحی‌های خود منعکس کنند، به گونه‌ای که آثار هنری و معماری حس جاودانگی را القا کنند.
سایت سماع قلم، پژواکی از آگاهیست
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
(3).jpg?w=60)