شکرانه سلامت

در نگاه عارفانه، هر عضوی از بدن هدیه‌ای از جانب دوست است که باید به شکرانه‌ی آن، سر بر آستان معشوق سایید. هر عضو واسطه‌ای برای درک حقیقت، عشق‌ورزی و بندگی است. در ادامه، ۱۰۰ عضو بدن را که شایسته‌ی شکرانه‌اند، همراه با نحوه‌ی سپاسگزاری عارفانه آن‌ها می‌آورم:

- - -

۱. سر – مرکز تفکر و تعقل؛ شکرانه‌اش تفکر در معرفت الهی و فروتنی است.

۲. پیشانی – محل سجده بر خاک دوست؛ شکرانه‌اش کثرت سجده و خشوع است.

۳. مغز – مخزن اندیشه؛ شکرانه‌اش تفکر در حکمت الهی است.

۴. عقل – چراغ هدایت؛ شکرانه‌اش درک حقیقت است.

۵. دل – خانه‌ی عشق؛ شکرانه‌اش پر از محبت بودن است.

۶. زبان – ابزار ذکر و گفتار؛ شکرانه‌اش سخن نیکو و ذکر حق است.

۷. لب‌ها – دروازه‌ی کلام؛ شکرانه‌اش گفتن از عشق و سکوت در برابر باطل است.

۸. دندان‌ها – وسیله‌ی تغذیه؛ شکرانه‌اش خوردن حلال و یاد حق هنگام جویدن است.

۹. فک‌ها – قدرت تکلم؛ شکرانه‌اش جز به حق نگشودن آن است.

۱۰. چشم‌ها – پنجره‌ی دیدن؛ شکرانه‌اش پرهیز از حرام و نگریستن به آیات الهی است.

۱۱. ابروها – سایبان چشم؛ شکرانه‌اش گشاده‌رویی است.

۱۲. پلک‌ها – نگهبان چشم؛ شکرانه‌اش نگاه نکردن به باطل است.

۱۳. مژه‌ها – زینت چشم؛ شکرانه‌اش بستن چشم از گناه است.

۱۴. گوش‌ها – دریچه‌ی شنیدن؛ شکرانه‌اش شنیدن حقیقت و ندای دوست است.

۱۵. بینی – حس بویایی؛ شکرانه‌اش استشمام عطرهای معنوی است.

۱۶. گونه‌ها – محل احساس لطافت؛ شکرانه‌اش تواضع در برابر دیگران است.

۱۷. چانه – زیبایی چهره؛ شکرانه‌اش پرهیز از غرور است.

۱۸. گردن – ستون استواری؛ شکرانه‌اش عدم تکبر است.

۱۹. شانه‌ها – باربر جسم؛ شکرانه‌اش کمک به دیگران است.

۲۰. بازوها – نماد قدرت؛ شکرانه‌اش صرف آن در راه خیر است.

۲۱. آرنج‌ها – تسهیل حرکت دست؛ شکرانه‌اش یاری رساندن است.

۲۲. ساعدها – واسطه‌ی حرکت؛ شکرانه‌اش نوشتن حکمت است.

۲۳. مچ‌ها – اتصال دست؛ شکرانه‌اش خدمت به خلق است.

۲۴. کف دست‌ها – لمس جهان؛ شکرانه‌اش کمک به نیازمندان است.

۲۵. انگشتان – وسیله‌ی عمل؛ شکرانه‌اش شمارش ذکر و نگارش حکمت است.

۲۶. ناخن‌ها – حفاظت دست؛ شکرانه‌اش رعایت پاکیزگی است.

۲۷. سینه – جایگاه دل؛ شکرانه‌اش وسعت صدر است.

۲۸. قلب – مرکز عشق؛ شکرانه‌اش عشق به خداست.

۲۹. ریه‌ها – دم و بازدم زندگی؛ شکرانه‌اش دم زدن از یاد یار است.

۳۰. معده – گوارش نعمت؛ شکرانه‌اش اعتدال در خوردن است.

۳۱. روده‌ها – تصفیه‌ی غذا؛ شکرانه‌اش پاک نگه‌داشتن بدن است.

۳۲. کلیه‌ها – پالایش بدن؛ شکرانه‌اش نوشیدن پاکیزه و شکرگزاری است.

۳۳. کبد – مرکز تصفیه خون؛ شکرانه‌اش حفظ سلامتی است.

۳۴. طحال – محافظ خون؛ شکرانه‌اش رعایت تندرستی است.

۳۵. ستون فقرات – تکیه‌گاه بدن؛ شکرانه‌اش استقامت در راه حق است.

۳۶. دنده‌ها – محافظ قلب و ریه؛ شکرانه‌اش حفظ عفت و پاکدامنی است.

۳۷. پوست – محافظ جسم؛ شکرانه‌اش رعایت طهارت است.

۳۸. موها – زینت بدن؛ شکرانه‌اش حفظ نظافت و پوشش مناسب است.

۳۹. ناخن‌های پا – تعادل بدن؛ شکرانه‌اش قدم برداشتن در راه خیر است.

۴۰. ران‌ها – ستون حرکت؛ شکرانه‌اش ایستادگی در برابر ناحق است.

۴۱. زانوها – انعطاف بدن؛ شکرانه‌اش رکوع و تواضع در برابر حق است.

۴۲. ساق‌ها – استواری حرکت؛ شکرانه‌اش جهاد در راه حقیقت است.

۴۳. قوزک‌ها – اتصال ساق به پا؛ شکرانه‌اش راه رفتن برای خیر است.

۴۴. کف پاها – تماس با زمین؛ شکرانه‌اش رفتن به سجده‌ی شکر است.

۴۵. پاشنه پا – تکیه‌گاه ایستادن؛ شکرانه‌اش استواری در مسیر حق است.

۴۶. انگشتان پا – تعادل بدن؛ شکرانه‌اش برداشتن گام‌های استوار در مسیر نور است.

۴۷. رگ‌ها – جویبارهای حیات در بدن؛ شکرانه‌اش جاری بودن در مسیر عشق الهی است.

۴۸. شریان‌ها – رساننده‌ی زندگی؛ شکرانه‌اش به حرکت درآوردن قلب برای یاری دیگران است.

۴۹. مویرگ‌ها – رساننده‌ی اکسیژن به سلول‌ها؛ شکرانه‌اش خدمت بی‌منت به خلق است.

۵۰. اعصاب – پیام‌رسان بدن؛ شکرانه‌اش کنترل احساسات و واکنش‌های الهی است.

۵۱. مغز استخوان – تولیدکننده‌ی گلبول‌ها؛ شکرانه‌اش ایجاد حیات و امید در دیگران است.

۵۲. دیافراگم – تنظیم‌کننده‌ی تنفس؛ شکرانه‌اش دم و بازدم با ذکر محبوب است.

۵۳. حلق – مسیر عبور غذا و هوا؛ شکرانه‌اش بیان حقیقت و خوردن روزی حلال است.

۵۴. مری – گذرگاه غذا؛ شکرانه‌اش کنترل شهوت شکم است.

۵۵. معده کوچک – کنترل تغذیه؛ شکرانه‌اش پرهیز از اسراف و زیاده‌روی است.

۵۶. کیسه صفرا – کمک به هضم چربی‌ها؛ شکرانه‌اش تغذیه‌ی سالم است.

۵۷. لوزالمعده – تنظیم قند خون؛ شکرانه‌اش پرهیز از افراط در شیرینی‌های دنیوی است.

۵۸. مثانه – دفع سموم بدن؛ شکرانه‌اش رعایت طهارت است.

۵۹. عضلات بدن – وسیله‌ی حرکت؛ شکرانه‌اش تلاش برای عبادت و کار خیر است.

۶۰. ماهیچه‌های قلب – ضربان مداوم زندگی؛ شکرانه‌اش محبت بی‌منت به خلق است.

۶۱. دیواره‌ی معده – محافظ سیستم گوارش؛ شکرانه‌اش صبر در برابر ناملایمات است.

۶۲. گلبول‌های قرمز – حامل اکسیژن؛ شکرانه‌اش تنفس در هوای عشق الهی است.

۶۳. گلبول‌های سفید – مدافع بدن؛ شکرانه‌اش ایستادگی در برابر گناه است.

۶۴. پلاکت‌ها – ترمیم‌کننده‌ی زخم‌ها؛ شکرانه‌اش التیام‌بخشی به دردهای دیگران است.

۶۵. چربی‌های بدن – ذخیره‌ی انرژی؛ شکرانه‌اش صرف انرژی در مسیر حق است.

۶۶. پوست سر – محافظ مغز؛ شکرانه‌اش حفظ فکر از وسوسه‌هاست.

۶۷. غدد تعریق – تنظیم‌کننده‌ی دمای بدن؛ شکرانه‌اش دوری از خشم و حسد است.

۶۸. تیروئید – تنظیم‌کننده‌ی سوخت‌وساز؛ شکرانه‌اش توازن در اعمال و رفتار است.

۶۹. غده فوق کلیوی – کنترل استرس؛ شکرانه‌اش آرامش در یاد خداست.

۷۰. گره‌های لنفاوی – محافظ ایمنی بدن؛ شکرانه‌اش حفظ تقواست.

۷۱. مغز نخاع – ارتباط‌دهنده‌ی بدن؛ شکرانه‌اش پیوند قلب‌ها به محبت است.

۷۲. پرده‌ی گوش – تنظیم صوت‌ها؛ شکرانه‌اش گوش دادن به ندای درون است.

۷۳. پرده‌ی چشم – تنظیم نور؛ شکرانه‌اش دیدن روشنایی حقیقت است.

۷۴. زبان کوچک – تنظیم صدای گفتار؛ شکرانه‌اش بیان زیبایی‌های هستی است.

۷۵. کام دهان – مسیر صوت؛ شکرانه‌اش ذکر خداوند است.

۷۶. عضلات فک – وسیله‌ی سخن گفتن و جویدن؛ شکرانه‌اش سکوت در برابر باطل است.

۷۷. موهای ابرو – محافظ چشم؛ شکرانه‌اش بالا بردن دیدگاه نسبت به هستی است.

۷۸. مایع مغزی-نخاعی – محافظ مغز و نخاع؛ شکرانه‌اش حفظ فکر از انحراف است.

۷۹. چشم سوم (غده‌ی پینه‌آل) – مرکز شهود؛ شکرانه‌اش بصیرت عرفانی است.

۸۰. عصب واگ – کنترل آرامش بدن؛ شکرانه‌اش آرامش در سیر الی‌الله است.

۸۱. عضلات حلق – بلع غذا؛ شکرانه‌اش کنترل شهوت است.

۸۲. استخوان ترقوه – استواری شانه‌ها؛ شکرانه‌اش حفظ استقامت است.

۸۳. استخوان لگن – نگهدارنده‌ی بدن؛ شکرانه‌اش حرکت در مسیر پاکدامنی است.

۸۴. شبکه‌ی اعصاب خورشیدی – مرکز انرژی بدن؛ شکرانه‌اش صرف انرژی در خدمت به دیگران است.

۸۵. عصب بینایی – ارتباط‌دهنده‌ی چشم و مغز؛ شکرانه‌اش نگریستن به حقیقت است.

۸۶. شبکه‌ی عروق مغزی – تغذیه‌کننده‌ی مغز؛ شکرانه‌اش رشد اندیشه‌ی معنوی است.

۸۷. غضروف‌ها – نگه‌دارنده‌ی مفاصل؛ شکرانه‌اش استواری در عبادت است.

۸۸. رگ‌های کرونری – خون‌رسان قلب؛ شکرانه‌اش محبت بی‌دریغ به انسان‌هاست.

۸۹. ریشه‌های دندان – استحکام تغذیه؛ شکرانه‌اش حفظ بنیان‌های فکری صحیح است.

۹۰. عصب‌های حرکتی – انتقال‌دهنده‌ی فرمان مغز؛ شکرانه‌اش حرکت در راه خیر است.

۹۱. مغز ساقه‌ای – تنظیم‌کننده‌ی تنفس؛ شکرانه‌اش زنده نگه‌داشتن ذکر خداست.

۹۲. سینوس‌ها – تنظیم‌کننده‌ی هوا؛ شکرانه‌اش استنشاق بوی خوش عبادت است.

۹۳. طناب نخاعی – مرکز ارتباط اعصاب؛ شکرانه‌اش پیوند قلب با معشوق است.

۹۴. چربی‌های مفاصل – روان‌کننده‌ی حرکات؛ شکرانه‌اش نرم‌خویی و مهربانی است.

۹۵. عضلات کف پا – تنظیم تعادل بدن؛ شکرانه‌اش حرکت در راه راست است.

۹۶. حلقه‌های حنجره – کمک به صوت؛ شکرانه‌اش خواندن اشعار عارفانه است.

۹۷. استخوان خاجی – استواری قامت؛ شکرانه‌اش خم شدن در برابر معشوق است.

۹۸. دیافراگم صدا – تنظیم صوت؛ شکرانه‌اش خواندن آوای عشق است.

۹۹. رشته‌های عصبی مرکزی – فرمانروای حرکات؛ شکرانه‌اش کنترل اعضا برای حق است.

۱۰۰. پوست صورت – آینه‌ی حالات درونی؛ شکرانه‌اش تابش نور معرفت است.

- - -

هر عضو بدن هدیه‌ای از جانب دوست است و تنها راه سپاسگزاری از این نعمات، بهره‌برداری از آن‌ها در مسیر عشق، معرفت و حق است. آیا اینگونه شاکر بوده‌ایم؟

تا صدها و صدها عضو دیگر هم می‌توان ادامه داد، اما در نهایت، حقیقت این است که هر سلول بدن نیز دلیلی برای شکرانه دارد.

نتیجه:

آیا ما واقعاً قدر اعضای بدن خود را می‌دانیم؟ آیا از چشم برای دیدن حقیقت، از گوش برای شنیدن ندای دوست، و از زبان برای ذکر یار استفاده می‌کنیم؟ شکرانه‌ی هر عضو، آن است که در راه حق به کار گرفته شود. اگر چنین کنیم، هر نفَس و هر حرکت ما، عبادتی عاشقانه خواهد بود.

گالری تصاویر محصول

تصاویر
بیشتر